"Ислом фақат нурли ҳаётга, илм-маърифатга, яхшиликка ундайди. Ҳеч қачон хунрезлик, қотиллик, зўравонликка чақирмайди. Ана шу ҳақиқатни тан олмасдан, соҳта ғояларга алданиб,

Туркиядаги Марказий Осиё мусулмонлари таълим ва тадқиқот маркази “Ўзбекистонда охирги бир йил ичида қилинган ислоҳотлар” номли мақолани чоп этди. Унда ўтган йилнинг охири ва жорий

Жорий йилнинг 8-24 сентябрь кунлари ўзбекистонлик ҳожиларни “Ўзбекистон ҳаво йўллари” МАК самолётларида Жидда-Тошкент, Жидда-Бухоро, Жидда-Самарқанд, Жидда-Қарши, Жидда-Наманган,

“Ким бу байтга келиб, яъни Каъбатуллоҳга келиб ҳаж қилса ва унда беҳаё нарсаларни ва гуноҳ ишларни содир қилмаса, худди онасидан туғилган боладек (бегуноҳ уйига) қайтади”.

Ҳасан Басрий ҳазратларининг бир авом муриди бўлган экан. У бора-бора устозининг ҳузурига кам келадиган бўлиб қолибди. Бундан хавотирланган Ҳасан Басрий унинг ҳолидан хабар олгани

“Таблиғ” сўзи арабча сўз бўлиб “Етказиш” яъни “диний даъватни етказиш” деган маънони англатади. Бу ҳаракатга 1927 йилда Ҳиндистоннинг Меват шаҳрида Муҳаммад Илёс Кандеҳлавий